Για πολλά χρόνια σνομπάραμε την Tήνο κυρίως λόγου του θρησκευτικού τουρισμού. Φέτος λοιπόν ήρθε η ώρα της και από νωρίς τον Aπρίλιο κλείσαμε τα ακτοπλοϊκά με το γρήγορο ferry επειδή πλεύση ήτανε το μεσημέρι της δευτέρας η μία σκέψη ήταν ένα ξεκινήσουμε να ξημερώματα δευτέρας και να πάρουμε κατευθείαν το πλοίο αλλά επικράτησε τελικά η άποψη ότι έπρεπε να ξεκινήσουμε χαλαρά την προηγούμενη μέρα και να πάμε να μείνουμε ένα βράδυ στη Ραφήνα έτσι ώστε να είμαστε άνετη το πρωί και να ξεκινήσουμε την εκδρομή μας με το ferry.
Το βράδυ λοιπόν πριν ξεκινήσουμε πάμε να γεμίσουμε πάγο τον καταψύκτη και διαπιστώνουμε ότι πόρτα είναι μισάνοιχτη και κάποια από τα κρέατα ξεκίνησαν να ξεπαγώνουν. Μεταφέραμε τα παγωμένα κρέατα σε άλλη κατάψυξη, και τα μερικώς αποψυγμένα σε ένα ψυγείο.
Έτσι το πρωί αντί να ξεκινάμε το χαλαρό ταξίδι μας για τη Ραφήνα ξεκινήσαμε να μαγειρεύουμε κοκκινιστό και κιμά. Ουδέν κακόν αμπιγιεζ καλού που θα έλεγε σε έναν παραμυθένιο κόσμο η Άντζελα.
Είχαμε έτοιμο κοκκινιστό για τη Ραφήνα και μαγειρεμένο κιμά για ένα παστίτσιο στην Τήνο.
Το ταξίδι για την Αθήνα ήταν ήρεμο το δωμάτιο στην Αρτέμιδα (5 λεπτάκια από τη Ραφήνα) καθαρό, φάγαμε και το κοκκινιστό μας με ρύζι και πέσαμε για ύπνο νωρίς.
Το πρωί της δευτέρας φάγαμε το πρωινό μας αφήσαμε το δωμάτιο ψάξαμε φαρμακείο στη Ραφήνα που λόγω Αγίου Πνεύματος και τα 20 φαρμακεία, ήτανε κλειστά και αναγκαστήκαμε να πάμε στη Νέα Μάκρη.
Μ' αυτά και με αυτά ήρθε η ώρα για επιβίβαση στο γρήγορο ferry και σε δύο ώρες ήμασταν στο λιμάνι της Τήνου. Ενημερώσαμε τον οικοδεσπότη ότι φτάσαμε και σε 7 λεπτά ήμασταν στον κήπο του πανέμορφου σπιτιού μας Lagades Relaxing House. 
Αφού ξεφορτώσαμε και τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας πήγαμε για μία πρώτη βουτιά στην όχι και τόσο όμορφη κοντινή μας παραλία του Αγίου Φωκά. Αφού δροσιστήκαμε και κάναμε ντουζάκι πήγαμε για το πρώτο μας δείπνο στην ταβέρνα Δροσιά στο χωριό Κτικάδος, μία πανέμορφη ταβέρνα με πολύ ωραία αυλή εξαιρετική θεά συμπαθητικό φαγητό και νόστιμο γλυκό κρασί δικό τους. επιστροφή στο σπίτι και ξεκούραση από την δύσκολη μέρα.
Την Τρίτη και αφού συμφιλιωθήκαμε με την ιδέα ότι θα έχουμε αέρα σε όλες οι διακοπές ξεκινήσαμε για τον Πύργο, γραφικό χωριό βορειοδυτικά όπου είναι γνωστό για τα μουσεία γλυπτικής, το μουσείο του Γιαννούλη χαλεπά (αξίζει να μάθετε την ιστορία του πριν πατε), τα οποία και επισκεφτήκαμε, ενώ καθίσαμε για γλυκό και καφέ στο Αθμάρ στην πλατεία του χωριού. 
Ψάχνοντας για μία παραλία που θα καλύπτεται από τους βοριάδες σχετικά καταλήξαμε στην αγία θάλασσα περνάς έναν χωματόδρομο γύρω στα 20 χιλιόμετρα και κατεβαίνεις ένα μικρό γκρεμούλη πεντάλεπτο κόλπος με τα αλμυρίκια σε αποζημιώνει αξίζει να πας και στο επόμενο κολπάκι μετά την εκκλησία, το Καβαλουρκο που είναι πιο άγριο, και αν το επιτρέπει ο καιρός να περάσεις και στο Διαπορι.
Την ημέρα που πήγαμε η παραλία είχε πολύ λίγο κόσμο οπότε απολαύσαμε το μπάνιο μας as nature intended. Μετά από αρκετές ώρες φύγαμε, πήγαμε για ντουζάκι στο σπίτι, κάναμε χαλαρή βόλτα στη χώρα και φάγαμε αξιοπρεπώς στην ταβέρνα σαν το αλάτι.
Την Τετάρτη πήγαμε στον εντυπωσιακό Βώλακα όπου μας ξενάγησε στο λαογραφικό μουσείο ένας από τους τελευταίους καλαθοπλέκτες του χωριού. περιηγηθήκαμε στο χωριό και διαβάσαμε στιχάκια στους τοίχους των σπιτιών, ενώ εντυπωσιαστήκαμε από τους απόκοσμους βράχους. Για μπάνιο επιλέξαμε τον άγιο φυλαχτό όπου κατάβαση ήταν αρκετά δύσκολη λόγω αέρα. Καθίσαμε μόλις 1 ώρα και κάτι λόγω Έλλειψης σκιάς. Στο πήγαινε έλα περάσαμε από την εντυπωσιακή Κολυμπήθρα αλλά ήταν αδύνατο να κάνουμε μπάνιο. Για φαγητό πήγαμε στο χωριό Μυρσίνη στην ταβέρνα-παντοπωλείο Τερέζα ο όπου φάγαμε νόστιμο φαγητό σε
τιμές εστιατορίου. Ακολούθησε γλυκάκι (κιουνεφε) στην πλατεία του χωριού φαλατάδος. Ενώ η βραδιά έκλεισε με τυράκι κρασάκι στο μπαλκόνι μας.
τιμές εστιατορίου. Ακολούθησε γλυκάκι (κιουνεφε) στην πλατεία του χωριού φαλατάδος. Ενώ η βραδιά έκλεισε με τυράκι κρασάκι στο μπαλκόνι μας.
Η παρασκευή ήταν από μόνη της ένα οδοιπορικό μέχρι να βρούμε για να κάνουμε μπάνιο. Ξεκινήσαμε από Παχιά Άμμο και τον χαρακτηριστικό αμμόλοφο, όπου δεχτήκαμε τεράστια αμμοβολή μέχρι να λάμψει το προσωπάκι μας από το peeling, συνεχίσαμε σε πλατιά άμμο, στον Αγιο Ρωμανό και τελικά καταφέραμε να κολυμπήσουμε Καλύβια όπου μας πήρε και μας σήκωσε βέβαια.
κυρα Λένης, πάνω σε μία στροφή, η ομελέτα φρουτάλια δεν άρεσε στην αθηνά υποσχέθηκε να μας κάνει μία πιο νόστιμη την επόμενη μέρα- η οποία όντως σαν πιο νόστιμη αν και άρπαξε λίγο.
Καταλήξαμε στην Παναγία της Τήνου ανάψαμε κεριά για τους πιστούς φίλους μας καθώς και στη μνήμη του Πάρη που χάθηκε ξαφνικά. Εντυπωσιαστήκαμε οικογενειακώς από τους προσκυνητές που έρχονταν με τα γόνατα από το λιμάνι μέχρι την εκκλησία, αξιοθαύμαστοι. Πριν πάμε σπίτι σταματήσαμε στο κρεοπωλείο φάρμα Κουρούπας για τοπικά τυριά και αλλαντικά (προτείνεται για αγορές για το σπίτι).
Το Σάββατο μάλλον ήταν η πιο χαλαρή ημέρα μας. Ξεκινήσαμε αργά πήγαμε, για μπάνιο για μία ακόμη φορά στην αγία θάλασσα όπου τα εφτά μποφόρ δεν μας επέτρεψαν να την απολαύσουμε για πολύ ώρα, φάγαμε στο νόστιμο και δροσερό Veneranda, και το βράδυ τελείωσε με βόλτα για τα κορίτσια στη χώρα και άραγμα των αγοριών στο σπίτι.
γεμιστά της Αθήνας. Το απόγευμα βουτιά - αποχαιρετισμός στην Απηγανιά και φαγητό νόστιμο στη φασαίικη φου-φού με την φανταστική θέα στα Υστερνια.
Δευτέρα ξυπνήσαμε χαλαρά αποχαιρετήσαμε το όμορφο σπίτι μας πήραμε από τον ξυλόφουρνο το γεμιστό ψωμάκι με μπιφτέκι και πάπρικα και φτάσαμε στο λιμάνι μισή ώρα πριν έρθει το πλοίο όταν έφτασε στο πλοίο μπήκαμε στη σειρά για να ανεβούμε στο καράβι, και μόλις πριν την Ράμπα βγήκανε τα παιδιά και η Αθηνά για να επιβιβαστούν καθώς εγώ θα φορτώνω το αμάξι ( πάντα λίγο με αγχώνει η διαδικασία του φορτώματος αλλά εμπιστεύομαι τα μαστόρια στο αμπάρι που δίνουν οδηγίες ). Όλα κύλησαν ομαλά και ανέβηκα στο σαλόνι του πλοίου για να απολαύσω την επιστροφή με την αγαπημένη μου οικογένεια χαλαρά και όμορφα. Σωστά;
Όχι βέβαια. Παρότι τους άφησα ένα μέτρο από το πλοίο η Αθηνά άκουσε τις παραινέσεις ενός λιμενικού και αντί να μπουν στο καράβι έφυγαν πίσω από το κάγκελο. Βλέποντας την πόρτα να κλείνει έτρεξε σε έναν άλλον λιμενικό του είπε ότι φεύγει με τη seajets ο οποίος τη διαβεβαίωσε ότι από κει φεύγει η seajets. Έτσι όταν την πήρα τηλέφωνο εν πλω και εν κινήσει να την ρωτήσω που βρίσκονται, χαλαρά μου είπε ότι είναι στο λιμάνι και περιμένει το πλοίο να επιστρέψει για να τους παραλάβει 😁😁😁. Νεύρα κρόσσια ο Λευτέρης, νοερά μπινελίκια (μεγάλη η Χαρη της Παναγιάς που με συγκράτησε και δεν έγιναν λέξεις οι σκέψεις 😛. Ευτυχώς για καλή μας τύχη μετά από 2 ώρες ερχόταν ένα ferry άλλης εταιρείας και αγόρασαν εισιτήρια με αυτό. Οι 4 ώρες αναμονής των UFOs στη Ραφήνα πέρασαν με μπύρα ;άνευ, χωριάτικη και μαριδούλα σε ένα ταβερνάκι με σούπερ θέα, και με λίγο περπάτημα στην προβλήτα. Στις 6 και κάτι το απόγευμα η επανένωση ήταν γεγονός και πανηγυρίστηκε όπως της έπρεπε.
Στάση για δείπνο με παϊδάκια μετά από ημίωρη παράκαμψη στον Θεολογο και άφιξη στην οικεία Μουράτη 2.30πμ χωρίς άλλα παρατράγουδα.
Γενικά το vibe από την Τήνο ήτανε πολύ θετικό, περάσαμε πάρα πολύ όμορφα και ευχαρίστως θα ξαναπήγαινα.
Να πας στην Τήνο ανεξάρτητα από το αν είσαι πιστός χριστιανός ή όχι
Nα γυρίσεις τα όμορφα χωριά να κάτσεις σε καφενεία που όσο πάνε και λιγοστεύουν
Να φας μάλλον ακριβούτσικα Να επισκεφτείς τις οργανωμένες και τις ανοργάνωτες παραλίες.
Nα δοκιμάσεις τα τυριά και τα αλλαντικά τους. Προσωπικά με κέρδισε το καρίκι που ωριμάζει σε κολοκύθα και έχει διαφορετική γεύση από τυροκομείο σε τυροκομείο, δοκίμασα του συνεταιρισμού και ένα ακόμα που μου άρεσε περισσότερο
Ακόμα και στην Τήνο μπορείς να κολυμπήσεις γυμνός, τουλάχιστον τον Ιούνιο σίγουρα, στην Απηγανια τον Άγιο Φυλακτο και την Πλατιά Άμμο, ενώ χωρίς πρόβλημα κολυμπήσαμε και στην Αγιά Θάλασσα και στο Καβαλουρκο μάλλον μόνο λόγω εποχής.
