Σαμοθράκη Σεπτέμβριος 2016

Εδώ και καμιά επταετία, λέγαμε με την Αθηνά να επισκεφθούμε τη Σαμοθράκη (εγώ με μεγαλύτερο ζήλο για κάποιο λόγο) και πάντα κάτι συνέβαινε και η εκδρομή έπαιρνε αναβολή. Με αφορμή λοιπόν την επέτειο γάμου που έπεφτε Κυριακή, δεν αφήσαμε την ευκαιρία να πάει χαμένη και κλείσαμε τα ακτοπλοϊκά και το δωμάτιο για να κάνουμε ένα γεμάτο 3ημεράκι και να πάρουμε έστω μια τζούρα από αυτό το ιδιαίτερο μέρος. Τα 205 ευρώ για 2άτομα και 1 αυτοκίνητο του Saos Ferries δεν τα λες λίγα, αλλά το μονοπώλιο αυτά έχει...

Μέρα 1η
Το ταξίδι μας ξεκινάει στην Αλεξαδρούπολη όπου κάνουμε μια στάση στο πανέμορφο Καφκα Καφέ πριν πάρουμε το φέρι. Αν μέναμε Αλεξανδρούπολη σίγουρα αυτό το βιβλιοκαφέ θα αποτελούσε στέκι
Η ώρα του ferry φτάνει και παστώνουμε το αυτοκίνητο στο saos
όπου σίγουρα δε χωρούσε ούτε ένα εξτρα μηχανάκι, και ξεκινάμε το ταξίδι για το νησί που θα ήταν ξεκούραστο, αν δεν τύχαινε το δρομολόγιο με τα περισσότερα βρέφη με κολλικούς στη ιστορία των ταξιδιών :P
Μετά απο 2.5 ώρες, στις 19.30  προσεγγίζουμε το νησί και μετά από κανενα τεταρτάκι οδήγηση φτάνουμε στο δωμάτιο lakastania στα θέρμα, με βαθμολογία 9.4 στο booking....Δεν τρελαθήκαμε με το δωμάτιο αλλά ήταν καθαρό και αυτό μας έφτανε....Επειδή ταλαιπωρηθήκαμε όλη μέρα είπαμε να τριγυρίσουμε στα Θέρμα το πρώτο βράδυ για να χαλαρώσουμε. Φτάνοντας στην πλατεία υπάρχουν διάφοροι που πουλανε χειροποίητα κοσμήματα και πιθανόν έτσι παρατείνουν και σπονσοράρουν τη διαμονή τους στο νησί
Ως λάτρης των ιαματικών λουτρών ρωτάω λεπτομέρειες για τα Δημοτικά λουτρά. Ενας που με ακούει μου λέει γιατί δε δοκιμάζεις την "ελεύθερη" γούρνα στο χωματόδρομο... Challenge accepted που είναι και της μόδας...Μικρή γούρνα πάνω στο λόφο με νερό ΚΑΥΤΟ μέχρι τη γάμπα και κανένα τέταρτο προσπαθώ να μπω σιγά σιγά. Ώσπου σκάει μύτη νεράιδα , μπαίνει μέσα στο καυτο με τη μία και μας ενημερώνει ότι το νερό είναι καυτό και μέχρι τη γάμπα επειδή το άδειασαν για αν καθαριστεί και ότι αν πάμε αύριο το πρωί θα είναι μέχρι τη μέση μας . "Επιπλέον η ανατολή από το σημείο είναι φανταστική"
Δεν ήθελα άλλο έβαλα το ξυπνητήρι για 6.15 το πρωί για να κάνω ζεστό μπανιο με την ανατολή. Κατεβαίνοντας από το λουτρό κάναμε στάση στο καφενείο της πλατείας με το πλατάνι και ήπιαμε ένα ουζάκι με μεζέ για να πάμε χαλαροί για ύπνο



Μέρα 2η
Τί κι αν το Ξυπνητήρι ήταν 6.15...από τις 5.30 ξύπνησα με γλυκιά αναπνοή για τη θερμή εμπειρία. Με λίγο ζόρι με ακολούθησε και η Αθηνά. Στην αρχή φοβηθήκαμε ότι είχα διαβάσει λάθος την ώρα της ανατολής και ότι την είχαμε χάσει γιατί υπήρχε αρκετό φως.
Ευτυχώς λεπτά μετά καταλάβαμε ότι ήρθαμε τη σωστή ώρα.
Η διπλή απόλαυση του ζεστού μπάνιου και της ανατολής μας αποζημίωσε για το πρωινό ξύπνημα και μας γέμισε ενέργεια για την υπόλοιπη ημέρα.ΠΡωινή επίσκεψη στη χώρα με σπιτική χορταστική τυρόπιτα από τον κάτω φούρνο και ελληνικό καφέ στο όμορφο μπαλκονάκι της Κυρά Στρατούλας στο "Καλντερίμι" που μας φρόντισε και συγχρόνως κουβέντιαζε Σαμοθρακήτικα με τις φίλες τις που την επισκεφτηκαν για τον πρωινό καφέ τους. Στα αρνητικά ότι οι θειές μας τρόμαξαν με τις ιστορίες για "νεαρούς""νεαρές" που "τσακίστηκαν" ή σκοτώθηκαν στις βάθρες. Όχι ότι καλύτερο τη μέρα που ξεκινούσαμε για τη βόλτα μας στη Γριά Βάθρα. Επιστροφή στα θέρμα , αγορά backpack μια και δεν προνοήσαμε να φέρουμε το δικό μας από το σπίτι, φρουτάκια νεράκια, αθλητικό παπούτσι και βουρ για τη πρώτη περιπέτεια.

Μέσα στο καταπράσινο τοπίο με τα υπέροχα πλατάνια τις συκιές και τα υπόλοιπα δέντρα και αφού συναντήσαμε τις πρώτες σκηνές φτάσαμε εύκολα στην πρώτη βάθρα. ένα μικρό καταρρακτάκι,
μια βαθιά λιμνη...την προσπεράσαμε και συνεχίσαμε.. . για να περάσουμε τη δέυτερη βάθρα προς την τρίτη, έπρεπε να βραχούμε...με ότι δεν  έπρεπε να βραχεί...ανά χείρας. Η συνέχεια δεν ήταν τοσο πετυχημένη. Λίγο το κατακόρυφο σκαρφάλωμα , λίγο οι πρωινές ιστορίες από τις κυρίες της Σαμοθράκης, και κάπου μετά την 3η βάθρα, κωλώσαμε.

Μετά από κανένα τέταρτο διαπραγματεύσεων χαιρετήσαμε το τεράστιο Μπάκακα της 3ης βάθρας, και επιστρέψαμε για να συνεχίσουμε την εξερεύνηση από το μονοπάτι στην είσοδο της Γριάς που σε οδηγεί σε πιο ψηλές βάθρες πιο ομαλά :)

Το 20λεπτο μονοπάτι οδήγησε σε πανέμορφη βάθρα με καταρρακτάκι όπου σβήσαμε τον ιδρώτα με μια δροσερή βουτιά. Γύρω μας νεράιδοι και νεράιδες κάποιοι γεμάτοι ενδορφίνες από το overdose της φύσης, άλλοι σε συνδυασμό με κανναβινόλες για πολλαπλασιαστικό effect της χαλάρωσης, άλλοι επισκεπτες της ημέρας όπως εμεις, και άλλοι σύγχρονοι Ροβινσώνες που περνούν εβδομάδες με ένα στρωματάκι ή μια κουνουπιέρα πάνω σε ένα βράχο, κάτω απο ένα δέντρο.

Η ώρα πέρασε τάχιστα καθώς πιάσαμε από ένα βράχο , αφήσαμε το λόγο και αφεθήκαμε στη φωνή του νερού και των δέντρων.
Με χαρμολύπη πήραμε το δρόμο της επιστροφής στο δωμάτιο για ένα γρήγορο υπνάκο , γέμισμα μπαταριών και βόλτα στην παραλία των κήπων που θα τη βρίσκαμε "εκεί που τελειώνει ο δρόμος"

Τεράστια παραλία με μαύρο βότσαλο που απλώνεται χιλιόμετρα και αν επιλέξεις μπορείς να είσαι 200-300 μέτρα από τον επόμενο λουόμενο. Φυσικά έχεις αφήσει το μαγίο σου στο σπίτι ή το αφήνεις στην τσάντα αν έκανες το λάθος να το κουβαλήσεις μαζί σου και βουτάς στα δροσερά βαθιά νερά. Τις 2 μέρες που την επισκεφθήκαμε λίγο έλλειψε ο άνεμος να σηκώσει τα 100 κιλά μου στον αέρα. Παρά τον αέρα δεν υπήρχε κύμα, αλλά δεν είχαμε και τη δυνατότητα να απολαύσουμε για ώρα τη θάλασσα.
 Η θεά Πείνα άρχισε να καλεί οπότε επισκεφθήκαμε τις συστημένες από όλους "Καρυδιές" όπου απολαύσαμε κατά την Αθηνά "Τα νοστιμότερα όσπρια της ζωής μου" . Φασόλια Τσιγαριαστά, σε μαυροτήγανο. Το νόστιμο κατά τα άλλα κατσίκι πήγε σε 2η μοίρα

Αυτοκινητάδα με μουσική και ύπνος σχετικά νωρίς γιατί η επόμενη μέρα είχε βόλτα στον αρχαιολογικό χώρο και βόλτα με το καραβάκι

Μέρα 3η 
Πρωινό Εγερτήριο καθώς καθώς το πλοίο που κάνει το γύρο του νησιού έφευγε στις 12. Οπότε είχαμε μόνο 3 ώρες για την επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο. Ενέργεια τρομερή καθώς πάνω από

τον χώρο απλωνεται επιβλητικά το Σάος, όπου ο Ποσειδώνας καθόταν και παρακολουθούσε τον Τρωικό πόλεμο. Οι πολλοί αιώνες που ο χώρος λειτουργουσε ως χώρος λατρείας και μυήσεων φαίνεται με τη μια στην ατμόσφαιρα. Βγάλαμε τα παπούτσια μας και περπατήσαμε στις κολώνες , τους τάφους, το ιερό, το θέατρο. Μπήκαμε Μέσα στο Αρσινόειο, όπου αν αφεθείς μπορείς να ξεχαστείς ώρες με εσωτερική εργασία σώματος και σκιάς. Αν δεν υπήρχε η πίεση του χρόνου , ίσως μπορούσαμε να περάσουμε και αλλες ωρες στον φορτισμένο ενεργειακά χώρο. Μισή ώρα πριν την προγραμματισμένη αναχώρηση του πλοίου για το γύρο του νησιού φτάσαμε στο λιμανάκι όπου ο καπετάνιος μας προέτρεψε να κάνουμε την εκδρομή την επόμενη μέρα που δε θα έχει αέρα. Η αλλαγή πλάνων ήταν άμεση και η αυριανή εξόρμηση στο φαράγγι του Φονιά μεταφέρθηκε μια μέρα νωρίτερα. Το σακίδιο άλλωστε ήταν έτοιμο με φρούτα νερό και ψωμοτύρι . Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο χώρο στάθμευσης και ξεκινήσαμε το βατό μονοπάτι μέσα στα πλατάνια. Τα δέντρα στο φαράγγια ήταν πραγματικά έργα τέχνης, κουφάλες, ρίζες, ανθρωπόμορφοι και ζωόμορφοι κορμοί και κλαδιά συνθέτουν νεραϊδένιο σκηνικό. Μισή ώρα περπάτημα και φτάσαμε στον πρώτο καταρράκτη. Παρότι Σεπτέμβριος υπήρχε λαϊκό προσκύνημα. Η απόφαση να ανεβούμε στο 2ο δεν ήταν δύσκολη. Το μονοπάτι πιο ανηφορικό , και αρκετά στενό , αλλά βατό. Ο προορισμός σε αποζημιώνει.

Η βαθρα και ο καταρράκτης σου φωνάζουν "Γδύσου και μπες να δροσιστείς" και πρέπει να τους "ακούσεις". Ζωντανεύει όλο σου το σώμα. Λίγο παραπέρα έχει και 2-3 βάθρες , με ελαφρά καταρρίχηση για τους πιο τολμηρούς. Προτιμήσαμε να μην κατεβούμε και απολαύσαμε τη λιακάδα ξαπλωμένοι στα βράχια , με συχνές βουτιές για να δροσιστούμε.Οι ώρες κύλησαν σα νεράκι και το απόγευμα πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Άλλη μια βόλτα στους κήπους , μήπως τους πετύχουμε χωρίς αέρα...αλλά δυστυχώς μια από τα ίδια. Κάναμε γρήγορη βουτιά και ξεκινήσαμε να γιορτάσουμε πρόωρα την επέτειο... Οι "εμπειροι" περιηγητές μας είχαν προτείνει αστακομαρονάδα στα "Δελφίνια" και είχαν δίκιο. Δυστυχώς όμως όσο νόστιμη ήταν η μακαρονάδα τόσο αγενής ήταν ο συνονόματος κυρ Λευτέρης που ντε και καλά ήθελε να παραγγείλουμε και άλλα πράγματα εκτός από αυτά που θέλαμε....Δεν τον αφήσαμε να μας χαλάσει το βράδυ και απλά απολαύσαμε το φαγητό του.

Μέρα 4η
Τελευταία μέρα στο νησί. Το πρόγραμμα περιελάμβανε το γύρο του νησιού με το καραβάκι, το οποίο υποτίθεται επέστρεφε στα Θέρμα στις 6μμ και 7μμ έφευγε το πλοίο για Αλεξανδρούπολη. Ενα ψιλοάγχος υπήρχε . Αλλά πριν από όλα έπρεπε να πάμε για πρωινό καφέ στη Χώρα και να δοκιμάσουμε το περίφημο γλυκό Πίσσα και πούπουλα  του καφέ "Λευκός Πύργος" . Δύο Ελληνικούς και ένα γλυκάκι στη μέση και κουβέντα με τον Ιδιοκτήτη - που ζει χρόνια στο Μονπελιέ και έρχεται μονο τα καλοκαίρια στο νησί για να δουλεύει το καφέ. Και τη δουλειά του την κάνει καλά. Το γλυκάκι και ο καφές υπέροχα . Γεμάτοι ενέργεια και προμήθειες για το 6ώρο γύρο του νησιού φτάσαμε στο Καραβάκι. Θα έκανε δυο στάσεις . Η πρώτη 1.5 ώρα στην παραλία Κατάρτι και η Δεύτερη 1 ώρα στην Παραλία Βάττος. Αν με ρωτούσες τώρα...θα έλεγα δεν έπρεπε να σταματήσει κάν στο Κατάρτι - μια παραλία με γκρέμνια και καθόλου σκιά, και να καθόμασταν 3 ώρες στο Βάττο, άλλη μια παραλία όνειρο .

Η βόλτα ολοκληρώθηκε με φωτογραφίες χωρίς στάση , στον κάθετο καταρράκτη -200μ ύψος- που βέβαια λογω εποχής δεν ειχε και πολύ νερό. Τα 20 ευρώ το άτομο για τη βόλτα έτσι όπως ήταν τα θεωρώ πολλά. Αν μας έλεγε 20 ευρώ για να σας αφήσω στο Βάττο θα το έβρισκα λογικό :) :) .
Επιστρέψαμε στο λιμανάκι στις 6.15 και τρέξαμε για το λιμάνι της Καμαριώτισσας όπου μας περίμενε το πλοίο της επιστροφής και η ολοκλήρωση του μαγευτικού 3ημέρου

Να μην πας στο νησί
Αν δε θέλεις να περπατήσεις
Αν θέλεις μπιτσόμπαρα
Αν δεν σου αρέσει η φύση
Αν σε ενοχλεί οι γύρω σου να είναι γυμνοί
Αν σε ενοχλεί το σκαρφάλωμα

Να πας στο νησί
Αν θέλεις να έρθεις κοντά στη γη
Αν θέλεις να έρθεις κοντά στους θεούς σου/ ή στο Θεό σου
Αν θέλεις να περπατήσεις
Αν θέλεις να σκαρφαλώσεις
Αν θέλεις να φας κατσίκια
Αν θέλεις απλά να δεις κατσίκια (ίσως μονο τα πλατάνια και οι συκιές να ειναι περισσότερα από τα κατσίκια)
Αν θες να κάνεις δροσερές βουτιές σε κρυστάλλινα νερά (μας είπαν ότι υπάρχουν πάνω από 1600 βάθρες στο νησί, άρα έχουμε αρκετές ακόμα)

Συμβουλές
Πάρε παπούτσια που δε γλιστράνε
Πάρε backpack
Άφησε το μαγιό σου στο σπίτι
Περπάτα ξυπόλητος στον αρχαιολογικό χώρο
Δέξου ότι πιθανό θα είσαι ο πιο χοντρός στο νησί... βλέποντας τόσες "νεράιδες" και "νεράιδους"  με την Αθηνά , λέγαμε ότι εμείς είμαστε  Νεράιδοι που πριν κάποια χρόνια βγήκαμε από τις κουφάλες μας στο δάσος, και την πέσαμε στα τσιπουράδικα και τις ταβέρνες. Κάτι σαν fallen angels
Φάε Φασόλια στις Καρυδιές
Φάε την αστακομακαρονάδα του αγενή κυρ Λευτέρη
Άφησε εκκρεμότητες για το επόμενο ταξιδι σου στη Σαμοθράκη

Εμείς αφήσαμε...την ανάβαση στο Φεγγάρι (την κορυφή του Σάος), την Ταβέρνα Ακρογιάλι, τον Βραχο στον Προφήτη Ηλία και καμιά 1595 βάθρες. Εις το επανιδείν Σαμοθράκη

Σύρος Ιούλιος 2016

Η επιλογή του νησιού για προορισμό καλοκαιρινών διακοπών ήταν της Αθηνάς εγώ είχα τις ενστάσεις μου, αλλά την είχε ξετρελάνει αυτή η φωτογραφία της Ερμούπολης οπότε δεν είχα και πολλές επιλογές

Με πρώτη ματιά δεν πληρούσε τα "θέλω" μου για διακοπές -Έρημες παραλίες, εξερεύνηση, φαγητό (πόσα λουκούμια και χαλβαδόπιτες μπορεί να φάει κανείς :) )


Το πρωτόγνωρο ήταν οι αμφιλεγόμενες εντυπώσεις γνωστών και φίλων για το νησί...δεν το έχω ξαναζήσει σε τέτοιο βαθμό
- Φανταστικό νησί, θα μπορούσα να ζήσω εκεί
- Από την πρώτη μέρα έψαχνα πλοίο για να φύγω
- Φανταστικές Παραλίες
- Χάλια παραλίες
- Τρελό ενδιαφέρον
- Ότι πιο βαρετό έχω ζήσει...

Οκ...ΕΜΕΙΣ θα περάσουμε καλά :)

Τέλη Μαΐου κλείσαμε τα ακτοπλοϊκά από Πειραιά...(παίζει να πηγαίνει και από Ραφήνα, αλλά ήμασταν Αθήνα οπότε βόλευε ο Πειραιάς) 300ευρώ 2.5 εισιτήρια και το αμάξι πήγαινε έλα...

Και 45 ευρώ με πρωινό στα δωμάτια του Δημήτρη στο Sarris Planet studios 2χλμ εξω από την Ερμούπολη. Η ψηλή του βαθμολογία στο booking και η θέα από το δωμάτιο ήταν τα κριτήρια επιλογής.

Ήρθε και ο Ιούλιος , έγινε και η σχετική έρευνα από ταξιδιωτικούς οδηγούς και facebookικούς φίλους για τα must see, must do, must eat και ήμασταν έτοιμοι . Πολύ σημαντική ενημέρωση ότι υπάρχει λεωφορείο που κάνει τον κύκλο τις Ερμούπολης με πολλές στάσεις κάθε 15 λεπτά δωρεάν, οπότε αφήνεις το αυτοκίνητο σε ένα πάρκινγκ και καβαλάς το λεωφορείο

Οι 3.5 ώρες στο ferry πέρασαν νεράκι (κυριολεκτικά αφού γίναμε λούτσα από το αλμυρό νερό που μας έλουζε στο κατάστρωμα με τα 7+ μποφόρ αέρα που ξεκίνησε τη μέρα της άφιξης μας ) Εγώ απόλαυσα το θαλασσινό μου μπάνιο εν πλω, ενώ τα κορίτσια κάποια στιγμή επέλεξαν σοφά, να μπουν μέσα :)

Πρώτη κρυάδα καθώς πλησιάζουμε το λιμάνι όπου η γωνία με την οποία προσεγγίζουμε δε θυμίζει τις φωτογραφίες του ίντερνετ . 

Μέρα πρώτη
Ο Δημήτρης μας περιμένει στο Λιμάνι με το βαν και μας οδηγεί στο δωμάτιο μέσα από την πόλη μέσα από τα στενά δρομάκια διπλής κατεύθυνσης που σε πρώτη φάση μοιάζουν αγχωτικά. Η πρώτη ανακούφιση έρχεται όταν φτάνουμε στο δωμάτιο που είναι ακριβώς όπως φαίνεται. Ίσως λίγο μικρό, αλλά πεντακάθαρο και με απολαυστική θέα του Αιγαίου από το πριβέ μπαλκονάκι. Μας δίνει και το Καλάθι του πρωινού με μαρμελάδες φτιαγμένες από τη γυναίκα του, χειροποίητο κέικ, καφέδες, χυμούς γάλατα, τυριά αλλαντικά, ψωμί που τα ανανέωνε κάθε μέρα ανάλογα με τις ελλείψεις. Με τη σειρά του μας έδειξε στο χάρτη τα must eat see do .
- Α Ρε Λευτέρη έφερες τον αέρα μου φαίνεται.... τα λόγια του. Με το Βοριά ξεχάστε τις βόριες (άγριες όμορφες έρημες) παραλίες....μόνο τις νότιες οργανωμενες (οικογενειακές για παιδάκια not our cup of tea ωστόσο )
Πρώτη στάση για βουτιά το γυμνιστικό κολπάκι του Αρμεού δίπλα στην οργανωμένη παραλία του Γαλησσά (η οποία δεν έλεγε και πολλά) . Ανεβαίνουμε το μονοπάτι αφήνουμε το γραφικό εκκλησάκι δεξιά μας και κατεβαίνουμε τους βράχους σε μια 10λεπτη ορειβασία. Όμορφο κολπάκι, με μικρές ή μεγαλύτερες πέτρες και....κύμα λόγω του αέρα. Όχι τρομακτικό κύμα που γουστάρεις, αλλά τόσο όσο να ξενερώνεις και τόσο αέρα ώστε να μη μπορείς να στήσεις την ομπρέλα σου. Ελάχιστος κόσμος στα θετικά .
Ηλιοθεραπεία , βουτιά, ηλιοθεραπεία βουτιά, ντάντεμα της μικρής που έπεσε και χτύπησε την ουρίτσα της στις πέτρες και επιστροφή. Γρήγορο μπάνιο , αμάξι, πάρκινγκ λεωφορείο, Δημαρχείο, πρώτη γνωριμία με την πόλη..Όμορφα κτήρια και σπίτια νεοκλασικά και ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ. Όλη η πόλη πεντακάθαρη, δε θα δεις πουθενά σκουπίδι, και από ότι μάθαμε αργότερα η κατάσταση είναι ίδια χειμώνα καλοκαίρι. Μετά τη σύντομη βόλτα καθίσαμε στο 1 από τα 3 μαγαζιά της ίδιας γειτονιάς που μας είχε προτείνει ο Δημήτρης το "Πετρινο"

Τό κότσι καλομαγειρεμένο, τα υπόλοιπα απλά οκ, ειδικά η μαϊντανοσαλάτα (τοπικό έδεσμα) είχε τόσο σκόρδο που χανόταν ο μαιντανός. Βγαίνει η κόυραση του ταξιδιού, οπότε νάνι νωρίς γιατί ο ύπνος θρέφει τα παιδιά κι ο ήλιος τα μοσχάρια....Τρελός αέρας μέσα στη νύχτα και τα 2-3 μανταλάκια σε κάθε πετσέτα δεν ήταν αρκετά, στα θετικά ότι στέγνωναν στο10λεπτο

Μέρα Δεύτερη 
Πρωινό και καφεδάκι στο μπαλκόνι με θέα το Αιγαίο και αναχώρηση για ..νότιες παραλίες. Στάση στο μανάβη και στο Βασιλόπουλο (παίζει να έχει 4-5 ΑΒ Βασιλόπουλο το νησί) για νερά φρούτα πάγο μπύρες και πρώτη στάση παραλία Βάρης. Ένα κολπάκι με πολύ όμορφα σπιτάκια, ρηχή θάλασσα, καθαρή παραλία "ισιωμένη" από το δήμο, οργανωμένη με ξαπλώστρες και ομπρέλες, αλλά και σκέτες ομπρέλες χωρίς χρέωση. Και φυσικά 2 πεύκα κάτω από τα οποία στήσαμε. Διάβασμα και καφεδάκι εγώ, ατελείωτες βουτιές η μικρή άπειρες ώρες. Ξενερούα ο μπαμπάς αλλά στα θετικά ότι ξεκίνησα να διαβάζω το φανταστικό μέχρι στιγμής ....
Φαγητό σε διπλανό χωριό στην Αζόλιμνο, στο ταβερνάκι της Φιλομήλας, Όμορφο μπροστά στη θάλασσα ευγενικό σέρβις και συμπαθητική κουζίνα
 Επιστροφή βόλτα στην πόλη το βράδυ με επίσκεψη στη συνοικία Βαπόρια όπου υπάρχουν τα MUST bar βαπόρια και αστέρια, απολαυστική θέα

Μέρα Τρίτη

Ξυπνάμε με τα 5 μποφόρ αντί για τα συνήθη 7 και παίρνουμε την τεράστια απόφαση να δοκιμάσουμε να πάμε στο κίνι , μήπως και οι βαρκάρηδες κάνουν δρομολόγια στις βόρειες Παραλίες...Γεμίσαμε ψυγειάκι με Νερά φρούτα πάγο και κάναμε το άλμα στην ελπίδα. Δικαίωση. Ο Νίκος με την Perla (το ταχύπλοο) θα έκανε τη βόλτα. Συνήθως κάνει στάσεις σε 5-6 κολπάκια και οποιος θέλει κατεβαίνει όπου θέλει και τους μαζεύει μετά από συνεννόηση το απογευματόβραδο. "Σήμερα" λόγω αέρα "θα πάμε μονο στα Γράμματα" . "θα περάσουμε από όλες αλλά φοβάμαι μη βγάλει θάλασσα αργότερα και δε μπορώ να έρθω να σας πάρω, οπότε θα είμαστε όλοι μαζί" . Μας δάγκωσε λίγο 20ευρώ το κεφάλι, ευτυχώς χωρίς το κεφάλι της μικρής, αλλά ήταν η μόνη επιλογή για εμάς (αν δεν έχεις παιδιά μπορείς να πάς και από μονοπάτια από 45-90 λεπτών στα περισσότερα κολπάκια). Έκανε 2 δρομολόγια στο πρώτο μια 10μελής παρέα/οικογένεια φωνακλάδων Αμερικάνων με παιδάκια από 5 εώς 16 και ένα ζευγάρι από Νέα Ζηλανδία... Μετά από παρότρυνση μου ο Νίκος ξηγήθηκε και φτάνοντας στα Γράμματα είπε, όποιος θέλει να κολυμπήσει χωρίς μαγιό πάει αριστερά όποιος θέλει με μαγίο δεξιά. Έτσι βρήκαμε την ησυχία μας και απολαύσαμε όλη μέρα τη θάλασσα και τη σκιά των πεύκων...Με το δεύτερο δρομολόγιο ήρθαν και 2-3 ακόμα συνγυμνιστές, ευτυχώς και αυτοί λάτρεις της ησυχίας... Κάποια στιγμή  ο Νικος έβγαλε και το πλωτό του μπαρ όπου κερνούσε τον κόσμο κρασιά ουζα τσάγια πεπόνια καρπούζια και έγινε το "ασπέτα" των συνδαιτυμόνων. Φύγαμε με το σουρουπο και φτάσαμε στο Κίνι όπου και φάγαμε στο Allou Yiallou . MUST πολύ προσεγμένα πιάτα , τσιμπημένες τιμούλες , αλλά το φανταστικό ηλιοβασίλεμα πάνω στο κύμα σε αποζημιώνει . Εξουθενωμένοι επιστρέψαμε σπίτι για ύπνο
 
Μέρα Τέταρτη
Ξυπνάμε με τα συνήθη 7 μποφόρ. Η καλή παρένθεση της προηγούμενης "νηνεμίας" έκλεισε γρήγορα.
Παρόλα αυτά αποφασίσαμε να πάμε στο Δελφίνι...για να τη δούμε και αυτή. Φτάνοντας έχει κάποιες ξαπλωστρες  που δεν τις επιλέξαμε οπότε κόψαμε αριστερά όπου καμια 100αριά μέτρα μετά υπήρχαν λιγες οικογένειες , ζευγη και παρέες, που απολάμβαναν το γυμνό μπανάκι τους. Έχοντας το κοκαλάκι της νυχτερίδας φτάσαμε στο τέλος της παραλίας στο μοναδικό σημείο που υπήρχαν 3 πεύκα και "υιοθετήσαμε" το ένα για την ημέρα. Σκιούλα , βιβλίο, Νεράκι , φρουτάκια, μακαρονοσαλάτα από το σπίτι, και ένα δρομολόγιο για μπυρίτσες από το μπαρ , περιγράφουν τη μέρα μας. Επιστροφή νωρίς  για ξεκούραση γιατί το απογευματόβραδο προέβλεπε βόλτα στην Άνω Σύρο. Υπέροχη, στενά δρομάκια στον μεσαιωνικό αυτό οικισμό, μέσα στο χρώμα και στα λουλούδια, καθε γειτονια και διαφορετική μέσα στα λουλούδια, και όμορφες καθολικές εκκλησίες.Φανταστική θέα MUST.
 Σύμφωνα με τους τουριστικούς οδηγούς.....

"Στην Άνω Σύρο θα βρείτε την πιο ιστορική ταβέρνα του νησιού. Ο Λιλής, ή Λεονάρδος Ρούσσος, έφτιαξε το θρυλικό Κατώγι του στις αρχές του '50 και λίγο αργότερα, το 1953, είχε την τύχη να φιλοξενήσει και τον ίδιο τον Μάρκο Βαμβακάρη. Ιστορίες από τα παλιά θα συνοδεύσουν το νόστιμο σπιτικό φαγητό" Οπότε η επιλογή έμοιαζε δεδομένη. Μια βόλτα στο tripadvisor μας άλλαξε τη γνώμη . Τα σχόλια για άθλιο φαγητό, αγενές προσωπικό και κουτοπόνηρες συμπεριφορές, ήταν αρκετά για να μας αλλάξουν γνώμη. Ακριβώς απέναντι απο το Λίλη έχει ένα πολύ όμορφο καφέ με παραδοσιακά προϊόντα προς πώληση που μπορείς να τσιμπησεις και ένα μεζέ. νόστιμο , γραφικότατο, ευγενικό, μάπα η ρακή :) αξίζει να ρίξεις μια ματιά και να κάτσεις για ενα καφε στο Maison de Meze. 

Αφού λοιπόν δεν φάγαμε στο Λίλη, έπρεπε να τρέξουμε για να φτάσουμε στο ηλιοβασίλεμα στο Σα Μιχάλη και να κάτσουμε να το απολαύσουμε στο "Πλακόστρωτο" . Φανταστική θέα, υπέροχο ηλιοβασίλεμα, μέτριο φαγητό MUST για τη θέα

Μέρα Πέμπτη.

Αέράαα . Οι θυσίες στον Αίολο για να κατευνάσουμε το θυμό του απέτυχαν οπότε οποιαδήποτε σκέψη για δεύτερη βόλτα στις βόρειες παραλίες πήγε περίπατο..Το πρόγραμμα έλεγε Ποσειδωνία και Αγκαθωπές. Την γειτονιά που έχουν τα εξοχικά τους οι πλούσιοι Συριανοι. Πεντακάθαρη οργανωμένη Παραλία με άμμο και 2 μπιτσόμπαρα , ένα υπερπολυτελείς ξαπλώστρες,που είχαν χρέωση έξτρα που δυστυχώς είχε λάθος ομπρέλες που τις έπαιρνε ο άνεμος και ένα πιο συμμαζεμένο που χρέωνε τις ξαπλώστρες με 7 ευρώ το ζευγάρι coffee included. και είχε πιο στιβαρές ομπρέλες οπότε και προτιμήθηκε. Πολύ πολύ ρηχή θάλασσα, ιδανική για παιδάκια...Μαμα και παιδί παίζανε με τις ώρες και ο μπαμπάς απολάμβανε τον καφέ του και τα Σαν Φυστικ (τα Αιγίνης για τους φίλους μου) από τον πλανόδιο . MUST η παραλία , MUST και ο πλανόδιος, σουπερ το φυστικι. Φεύγοντας και με τη βοήθεια του νέου μου καλύτερου φίλου του Τρίπ Βάιζορ, Αντ Βάιζορ, βρήκαμε το διαμαντάκι Peroquet Tranquille MUST. 

Γαλλική κουζίνα προσεγμένη. ΝΑ φας τη Σαλάτα με το ζεστό κατσικίσιο τυρί. και ενδιαφέροντα κρασιά. Ισως το καλύτερό μας γεύμα στο νησί. Ευγενέστατοι και οι ιδιοκτήτες. Ύπνο και βόλτα το βράδυ στην Ερμούπολη για να δούμε τα αξιοθέατα που δεν είδαμε. 

Οδύνη, θρήνος, οδυρμός....το σούπερ ντούπερ κινητό για χάρη των υπέροχων φωτογραφιών του οποίου άφηνα την σούπερ ντούπερ φωτογραφική μου στο δωμάτιο τα κακάρωσε...μαζί του, και ΟΛΕΣ οι φωτογραφίες του νησιού....Καταρραμένο Αλζχάιμερ μή χτυπήσεις νωρίς. 

Δυστυχώς δεν υπήρχε παράσταση στο θέατρο Απόλλων για να παρακολουθήσουμε, ευτυχώς όταν πήγαμε είχε πρόβα μια όπερα, οπότε παρακολουθήσαμε συγκινημένοι για κανένα 20λεπτο τις πρόβες. MUST πολύ όμορφο αν και δεν του φαινεται απ έξω. Πολύ όμορφο και το δημαρχείο, όπως και οι διάφορες εκκλησίες. Παγωτό στο daidadi. Συμπαθητικό, δεν τρελάθηκα. το Django (ημέρα 7 ) μου άρεσε πιο πολύ.

 Μέρα Έκτη

Τελευταία μέρα και ημέρα επαναλήψεων.... Μπάνιο Δελφίνι , Μπάνιο Κίνι, Μπάνιο Αρμεός με πολύ καλύτερη εικόνα του τελευταίου, χωρίς κύμα . Απόλαυση 

 Βραδινή βόλτα αποχαιρετισμού και Φαγητό στην Ιθακη, δίπλα ακριβώς από το Πέτρινο που είχαμε φάει την πρώτη μέρα. Πολύ καλύτερες εντυπώσεις η Ιθάκη, ωραίοι μεζέδες και καλές τιμές. 

Αντίο στην Ερμούπολη

Μέρα Εβδομη

Ξύπνημα Αντίο στον αέρα, αντίο στο Δημήτρη με προτροπή να ζυμώνει το ψωμί αντί να παίρνει συσκευασμένο,, γιατί υποβαθμίζει ένα κατά τα άλλα εξαιρετικό πρωινό. Μας αποκάλυψε ότι το ζυμωτό ψωμί ήταν αυτό που επιθυμούσε και η γυναικα του (η οποια ήδη εφτιαχνε τα χειροποίητα κέικς, μαρμελάδες μπισκότα κλπ των πρωινών) . Τελευταία βόλτα πριν την επιβιβαση και η μικρή μας κέρασε παγωτο στο Django. Πολύ καλό. Ευγενέστατο σέρβις, Φανταστικό παγωτό πεπόνι , αλλά και οι υπόλοιπες περίεργες γεύσεις σούπερ (σοκολάτα τσίλι, λεμόνι με παπαρουνόσπορο) MUST. Αντίο!

Συμπεράσματα

Πεντακάθαρο νησί, Ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι άνθρωποι (όχι μονο μέχρι να τους δώσεις τα λεφτά σου). Όμορφη αύρα. Όμορφη ερμούπολη, Όμορφη Άνω Σύρος, Παραλίες για όλα τα γούστα. Φαγητό τίποτα που να σε τρελαίνει, και τίποτα άθλιο. Αν σου αρέσουν τα Λουκούμια πάρε από τον Κορρέ. Πήραμε και από ένα εργαστήριο που επισκεφθηκαμε, αλλά δεν ήταν τόσο καλά. Να πας στο θέατρο Απολλων, στην Ανω Σύρο. Να πας στις Βορειες παραλίες, Να πας στα MUST που σου έγραψα, επειδή ...τα προτείνω εγώ :) :) 

Ελευθέρια Ταξίδια

Ένα blog για να θυμόμαστε και να μοιραζόμαστε τις διακοπές μας