Σε αντίθεση με προηγούμενες χρονιές, ο προορισμός των διακοπών , δεν μπήκε προς ψήφιση. Για κάποιον περίεργο λόγο μου κόλλησε Η Σάμος. Γιατί;; έλα ντε, ιδέα δεν έχω. Η αρχική σκέψη μάλιστα ήταν Σάμος ντουέτο με Πάτμο από 4 μέρες έκαστη. Εκεί έβαλε βέτο το αφεντικό.... Πού να τρέχουμε αγόρι μου από νησί σε νησί. Πάμε Σάμο μόνο να ξεκουραστούμε. Σα να είχε δίκιο για ακόμα μια φορά.
Άρχισα λοιπόν την έρευνα προσέγγισης του νησιού, κι εκεί... άρχισα να χάνω τα λιγοστά μαλλιά μου. Πλοίο 4άτομα με καμπίνα και αμάξι με το γρήγορο πλοίο (9ώρες) από Πειραιά, κάτι λιγότερο από 1000 ευρώ... REJECTED
Πλοίο από Θεσσαλονίκη 20 ώρες +, και δρομολόγιο μία φορά την εβδομάδα REJECTED
Ευτυχώς τσέκαρα για πλάκα πτήσεις και βρήκα πήγαινε έλα 4 άτομα με 4 μικρές βαλίτσες και μία 23 κιλά. 500 ευρώ πήγαινε έλα.
Αυτοκίνητο μετά από 2 προτάσεις της Μαρίνας κατέληξα στο On time όπου η εξυπηρέτηση του Βαγγέλη και της Οικογένειας του ήταν εξαιρετική.
Βλέποντας το ελικοφόρο στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης δαγκώθηκα, αλλά ο ενθουσιασμός του Αλέξανδρου δεν μου επέτρεψε να αγχωθώ. Πτησάρα από τον Κάπτεν και χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε στο Αεροδρόμιο Σάμου, παραλάβαμε την αμαξάρα μας και ξεκινήσαμε για το σπίτι με μια στάση στο Σούπερ Μάρκετ για προμήθειες. Είμαστε και νοικοκύριδες βλέπετε, μαγειρεύουμε στις διακοπές, σίγουρα το πρωινό μας και ένα ακόμα γεύμα. Τακτοποιηθήκαμε, βραδάκι πλέον, στο σπίτι και είπαμε να πάμε για το πρώτο δείπνο στην Ασημόπετρα στα γραφικά Αυλάκια που μας πρότεινε ο Βαγγέλης. Πολύ όμορφο εστιατόριο με καλό φαγητό, όπου δυστυχώς δεν καταγράφηκε η παραγγελία μας , οπότε υπήρξε και μεγάλη καθυστέρηση στο ευγενικό κατά τα άλλα σέρβις. Αποτέλεσμα... η έφηβη , ο πεντάχρονος και σχεδόν η μαμά να κοιμούνται στο τραπέζι. Μόνο ο μπαμπάς απόλαυσε . Ο Λογαριασμός ήταν η πρώτη ένδειξη του τί μας περιμένει στο νησί, αλλά δεν δώσαμε σημασία γιατί υποθέσαμε ότι απλά είναι ένα κυριλέ ακριβό εστιατόριο... Όχι αγορίνα μου, ΟΛΑ είναι ακριβά εστιατόρια στην Σάμο. Tout sont Kolopiase .
Πρώτο πρωί στο νησί και είδα μια φωτογραφία από μια παραλία Κασονήσι, μοιάζει όμορφη,
σκέφτηκα...Τελικά βρεθήκαμε για κανένα δεκάλεπτο σε χωματόδρομο και μετά 15-20 λεπτά κατάβαση στα βράχια σε μέτριας δυσκολίας μονοπάτι χωρίς σκιά, Για να φτάσουμε σε ένα σημείο που δεν υπήρχε μέρος να αφήσεις πετσέτα (λόγω μορφολογίας του εδάφους ). Το νερό ανάμεσα στο σημείο που φτάσαμε και στο νησάκι απέναντι (3 λεπτά περπάτημα το νησί) είχε όμορφο χρώμα. Ωστόσο άραζαν 2-3 καραβάκια με τουρίστες σε εκείνο τον χώρο. Τέλος, υπήρχαν αρκετά σκουπίδια (σάκοι, παντελόνια, πλαστικά κλπ) από ελεύθερους κατασκηνωτές που παράτησαν την πραμάτεια τους. Γενικά ο προορισμός δεν σε αποζημιώνει, αν και είχε συμπαθητικό βυθό, με όμορφα ψάρια. Στον γυρισμό καθίσαμε για φαγητό στον Τριαντάφυλλο σε μια όμορφη πλατεία στο Παλαιόκαστρο,
Εκεί φάγαμε ίσως το πιο νόστιμο πιάτο της εκδρομής , αθερίνα με γαρίδες και κρεμμύδια, ένα πιάτο που έχουμε φάει και στη Χίο χωρίς γαρίδες. Επίσης εκεί σίγουρα φάγαμε το πιο νόστιμο τηγανιτό καλαμάρι της εκδρομής. Κλείσαμε τη μέρα με νόστιμο παγωτό από την Κυψέλη .
Δεύτερη μέρα και είπαμε να κάνουμε και λίγο sight seeing οπότε πήγαμε στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στους Μυτιλινιούς, όπου μεταξύ άλλων υπάρχει και βαλσαμωμένο το Καπλάνι της Βιτρίνας, στο οποίο βασίστηκε και το ομώνυμο βιβλίο της Άλκης Ζέη .
Αν έχετε παιδιά , να πάτε θα τους αρέσει. Πολύ όμορφη προσπάθεια . Για μπάνιο πήγαμε στην Παραλία Τσαμαδού, στην οποία υπάρχει γυμνιστικό beach bar , με ξαπλώστρες, στη Δεξιά πλευρά της Παραλίας. Αν δεν σας ενδιαφέρει να κολυμπήσετε γυμνοί, στην αριστερή πλευρά της Παραλίας υπάρχει το beach bar Navagos. Για μια ακόμα χρονιά επιβεβαιώνονται οι φόβοι μου ότι η νέα γενιά έχει ταμπού με το σώμα της και το γυμνό κολύμπι, καθώς και φέτος ήμασταν από τους νεότερους στην Παραλία (43 και 48) . Στο ελεύθερο κομμάτι της παραλίας σήκωσα το σκίαστρό μου , και 20 λεπτά αργότερα, ένας 70χρονος Γερμανός, που είχε από πριν βάλει τις πετσέτες πίσω από εκεί που στήσαμε μου έκανε μανούρα γιατί του έκοβα τη θέα. Αρχικά μπράβο του που 70 χρονών, γούσταρε τσαμπουκά, προφανώς δεν είμαι τόσο τρομακτικός ώστε να τον αποτρέψω. Δεύτερον, δεν είχα καμία όρεξη να ανταλλάσσω μπινελίκια σε άγνωστε; γλώσσες, πήρα μια βαθιά ανάσα, και σε πείσμα της γυναίκας μου, κατέβασα τη σκιά. Είχαμε μάθει ότι το ηλιοβασίλεμα αλλά και το φαγητό στον Ορίζοντα ήταν must στο νησί. Έτσι μετά από κράτηση, φτάσαμε για να απολαύσουμε αμφότερα. Εξαιρετικό σέρβις, φανταστική θέα, και πολύ νόστιμο φαγητό (με εξαίρεση το πολύ αλάτι για τα γούστα μας σε ένα πιάτο) και το πιο ακριβό γεύμα στο νησί, ήταν γεγονός. Για να μην με πείτε μίρλα, να σας πω ότι 4 άτομα, παίρναμε σε κάθε γεύμα, 1 σαλάτα, 1-2 ορεκτικά, και 2 κυρίως. Αυτά με ένα τοπικό κρασί των 19ευρώ, στα 120. Ε τσιμπημένο. Προτείνεται ωστόσο.
Τρίτη μέρα και είχα καλό προαίσθημα με την επιλογή της παραλίας, και δικαίως εκ του αποτελέσματος. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στην είσοδο του μονοπατιού και ξεκινήσαμε για το ημίωρο περπάτημα μέσα στο δάσος, φορτωμένοι, με νερό ,σκίαστρο και φαγητό, με σκοπό να μείνουμε αρκετές ώρες. Η διαδρομή σχετικά εύκολη, το μεγαλύτερο μέρος σε σκιά, με λίγα σημεία να γλιστράνε. Ο Αλέξανδρος υπαρχηγός της πορείας, μετέφερε τις οδηγίες μου στην υπόλοιπη ομάδα, και έτσι φτάσαμε στον προορισμό, χωρίς παράπονα. Ένα φανταστικό μικρό κολπάκι, απομονωμένο από τον κόσμο. 5 παρέες όλες κι όλες , οι 3 γυμνές, οπότε η γυμνή βουτιά μετά από το κουβάλημα και τη ζέστη ήταν επιβεβλημένη. Μείναμε αρκετές ώρες, πιάσαμε κουβέντα και με μια μαμά Τσέχα 60χρονη που είχε έρθει με τον γιο της περίπου 25 ετών και την κόρη γύρω στα 16-17 και έμειναν στη Σάμο για 2 εβδομάδες (είχαν έρθει μόνοι τους οι γονείς μας πριν 2 χρόνια, οπότε φέτος πηγαίνουμε μόνο στα καλά μέρη, μου είπε ο πιτσιρικάς) . Μας πρότειναν και αυτοί 1-2 παραλίες. Φεύγοντας αποφασίσαμε να πάμε για δείπνο St Antonakak γύρω στα 50 λεπτά οδήγηση από εκεί που παρκάραμε για την παραλία. Μας το είχε προτείνει η σερβιτόρα του Ορίζοντα το προηγούμενο βράδυ, ως μέρος με θεϊκή προβατίνα...Δε θα το μάθουμε ποτέ γιατί μετά από τόση οδήγηση και λίγο ακόμα περπάτημα στους Κοσμαδαίους, τζίφος, παρασκευή απόγευμα και παρά την διαφορετική ενημέρωση στον Γούγλη, το μαγαζί ήταν κλειστό, Εύχομαι μόνο να είναι καλά στην υγεία του ο ιδιοκτήτης, και να μην ήταν κλειστό για λόγους υγείας. Ενα μικρό μπινελίκι από μέσα μου το άκουσε πάντως. Στον γυρισμό από τους Κοσμαδαίους και πριν φτάσουμε στην Ιθάκη όπου τελικά καθίσαμε για φαγητό, τσουπ...αλκοτέστ, πρώτη φορά στη ζωή μου. Σε ευχαριστώ Αντωνακάκη που ήσουν κλειστός, γιατί ένα καραφάκι θα το είχαμε πιει, και ίσως, δεν είχαμε δίπλωμα οδήγησης σήμερα. Η Ιθάκη 2 λεπτά από το σπίτι μας και παρότι είχε έναν τεράστιο δροσερό κήπο, σχεδόν πάντα ήταν άδεια. Οπότε καθίσαμε με επιφύλαξη. Το φαγητό ωστόσο αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη.
Ημέρα Βοριά και πολλών μποφόρ η επόμενη οπότε οι νοτιοδυτικές παραλίες ήταν μονόδρομος. Κάναμε μια στάση στην παραλία Φουρνάκι, όπου δεν βρήκαμε κάτι που να μας κάνει κλικ, και έτσι πήγαμε παραδίπλα, στην δυτική Ψιλή Άμμο (υπάρχει και ανατολική από τη μεριά του Πυθαγορείου). Εκεί βρήκαμε ένα πεύκο με παχιά σκιά και αράξαμε για κάμποσες ώρες. Η αγαπημένη παραλία του Αλέξανδρου καθώς ήταν ρηχή όσο μέσα και να έμπαινες. Για φαγητό πήγαμε στην Άμπελο στο ομώνυμο χωριό και φάγαμε νόστιμα σε μια δροσερή πλατεία και για πρώτη φορά με ανθρώπινες τιμές. Για το σούρουπο είχαμε κλείσει ξενάγηση για το metaxa liknon το οποίου μου είχε προτείνει
ο φίλος Γιώργος ο Σεφ του Τρυγητή από την τούμπα. Φοβερή εμπειρία, σε ένα πανέμορφο μέρος που έχει φτιαχτεί με πολύ μεράκι, και με τους άλλους 4 συνδαιτυμόνες γίναμε μια πανέμορφη αν και ετερόκλητη παρέα και περάσαμε ένα υπέροχο βράδυ με πολύ γέλιο.
Η επόμενη, ήταν ημέρα αξιοθέατων, που μια και δεν ήταν πάρα πολλά προσπαθήσαμε να τα χωρέσουμε όλα ή όσα μπορούσαμε. Η μέρα άρχισε με το αρχαιολογικό σπήλαιο στο Βαθύ , που είναι αρκετά εντυπωσιακό , ειδικά το τεράστιο άγαλμα του Κούρου που σώζεται σχεδόν ολόκληρο , και η συλλογή
από μεταλλικούς γρύπες, όπως και τα αγγεία. Συνεχίσαμε με περπάτημα και σκαρφάλωμα στην σπηλιά του Πυθαγόρα και την Παναγιά Σαραντασκαλιώτισσα που πραγματικά άξιζε την κούραση . Συνεχίσαμε στην Μονή της Παναγιάς της Σπηλιάνής που είναι πολύ εντυπωσιακή και δροσερή (να πάτε καταμεσήμερο όταν ο κόσμος καίγεται και εκεί έχει θερμοκρασία κελαριού). Για μεσημεριανό-απογευματινό πήγαμε στο Πυθαγόρειο όπου φάγαμε μπροστά στη θάλασσα στο Εγχώριο που μας πρότειναν οι άνθρωποι από την Άμπελο, και φάγαμε νόστιμα χωρίς να ξετρελαθούμε. Κατόπιν, μαμά και κόρη περπάτησαν στο Πυθαγόρειο και μπαμπάς και γιος τσάκισαν ένα χορταστικό σουφλέ σοκολάτας στο Two Spoons. Η βραδιά θα έκλεινε με θερινό σινεμά στο πανέμορφο Cine Rex στους Μυτιλινιούς, όπου μέχρι πέρσι με την ταινία κερνούσαν ζεστούς λουκουμάδες (εγώ βασικά για τους λουκουμάδες πήγα). Δυστυχώς, πέρσι από λάθος πήρε φωτιά το λάδι, κάηκε μέρος του σινεμά και λουκουμάδες .....last year. Παρόλα αυτά αξίζει να πάτε γιατί είναι μέσα στα λουλούδια και τους βασιλικούς,σου δίνουν κουβερτούλα αν κρυώνεις, και στο τέλος σε αποχαιρετούν με κερασάκι γλυκό. To Lilo & Stich OK, πέρασαν καλά τα γυναικόπαιδα.
Μετά το ξεπάτωμα της προηγούμενης ημέρας είπαμε να το πάρουμε χαλαρά. Ξυπνήσαμε αργά και είπαμε να επισκεφθούμε το πανέμορφο κολπάκι της Μικρής Τσαμπού , που είναι δίπλα στα Αυλάκια και στο σπίτι μας. Δυστυχώς η φορά του αέρα, έκανε το κολύμπι απαγορευτικό για τον Αλέξανδρο, οπότε την είδαμε από ψηλά και δεν μπήκαμε καν στον κόπο να κατεβούμε. Επειδή δεν θέλαμε να κουραστούμε πήγαμε για 2η φορά στην κοντινή Τσαμαδού για ένα διωράκι, μετά περπατήσαμε για λίγο στο χωριό Μανολάτες φάγαμε μια μερίδα κεφτέδες και ένα καραφάκι κρασί στον Λουκά , μετά πήγαμε σπίτι να τσακίσουμε τα γεμιστά της Αθηνάς. Πήγαμε μια σύντομη βόλτα στον γραφικό οικισμό Ποσειδώνιο, όπου η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική λόγω της φωτιάς απέναντι στα παράλια της Τουρκίας , και κλείσαμε με βραδινή βόλτα στο Πυθαγόρειο και γλυκάκια για όλους αυτή τη φορά στο two spoons. Αααα να μην ξεχάσω ότι πήραμε και την νοστιμότατη ΟΝΕΙΡΑ της Samos Beer που μας παράγγειλε για την Θεσσαλονίκη η Μαρία, με αντάλλαγμα πολλές φωτογραφίες μου στον πάγκο των Seattle SuperΨωνια στο επόμενο πρωτάθλημα.
Προτελευταία μέρα, και παρότι ξυπνήσαμε νωρίς, αργήσαμε να φύγουμε από το σπίτι. Τον προορισμό τον είχαμε αποφασίσει από την προηγούμενη μέρα και δεν ήταν άλλος από την 2η επίσκεψη στο
αγαπημένο πλέον μικρό Σεϊτάνι. Πρώτη μέρα του Ιουλίου πλέον και η αλλαγή του μήνα έγινε ορατή και στην παραλία. Διπλάσιος κόσμος. μία μόνο ακόμα γυμνή παρέα. και 2-3 κυρίες topless. Η αύρα της παραλίας ίδια ωστόσο, και την απολαύσαμε τόσο που είπαμε ότι θα ξαναέρθουμε και την επόμενη μέρα που θα ήταν η τελευταία στο νησί. Βραδινό Φάγαμε στον Αίολο στον άγιο Κωνσταντίνο, που μας τον είχαν προτείνει 3-4 άτομα . Νόστιμα κι εκεί, πάνω στο κύμα, με τις γνωστές πλέον τιμές Σάμου στις οποίες είχαμε πάθει ανοσία. Το βράδυ καθώς σκρόλαρα στο κρεβάτι έσκασε διαφήμιση στο facebook για το Balkoni Restaurant, στα 5 λεπτά από το σπίτι, που κάθε Τετάρτη βράδυ έχει live. Να πως θα έκλεινε αύριο βράδυ το ταξίδι μας.
Αν και είχαμε συμφωνήσει να πάμε και την τελευταία μέρα στο Σεϊτάνι (και να περνούσαμε και από τον Καταρράκτη του Ποταμιού που δεν είχαμε καταφέρει να πάμε τις προηγούμενες δύο φορές ), το άγχος της Αθηνάς να έχουμε χρόνο το απόγευμα για να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες καθώς το επόμενο πρωϊ πετούσαμε, μας άλλαξε τα πλάνα. Θα πηγαίναμε κάπου κοντά και χαλαρά. Ας δοκιμάσουμε την μικρή Τσαμπού , μπας και δεν έχει αέρα... τζίφος, μία από τα ίδια. Ας πάμε τουλάχιστον σε ένα beach bar οργανωμένο με ξαπλώστρες και
ομπρέλες (ναι ναι την κόλασή μου, θυσιάζομαι που και που). Ξεκινήσαμε για Papa's Beach που είχε φανεί ενδιαφέρον στις φωτογραφίες, ωστόσο όταν φτάσαμε δεν μας έκανε το κλικ. Αναστροφή και πίσω για το Mare Deus Beach Bar που είχα δει την ταμπέλα του λίγα χιλιόμετρα πριν στο Ηραίο . Σοφή επιλογή. Πολύ όμορφο μαγαζί, με πολύ χαλαρή μουσική, ωραίες ομπρέλες , πολλά αρμυρίκια, παγωμένες μπύρες, ευγενικό προσωπικό, και 5 ευρώ Minimum κατανάλωση ανά άτομο , ανά ξαπλώστρα. Σούπερ. Από τις ελάχιστες φορές στη ζωή μου που απολαμβάνω beach bar ( Στη Λήμνο ήταν η προηγούμενη) Χαλαρώσαμε με τις ώρες μέχρι τη στιγμή που έπρεπε να επιστρέψουμε στο σπίτι να ετοιμάσουμε βαλίτσες , να ντυθούμε κουκλάκια και να πάμε στο Balkoni για pizza και live. Σε ένα πολύ ωραίο σημείο στον Αγιο Κωνσταντίνο, απολαύσαμε πρώτα το ηλιοβασίλεμα και μετά την τραγουδίστρια, συνοδεία πιάνου και την πίτσα μας μαζί με κρασάκι. Ιδανικό Φινάλε σε μια όμορφη εκδρομή
Πρωινό Ξύπνημα για να έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον τελευταίο καφέ μας στο υπέροχο
μπαλκόνι. Παράδοση Αυτοκινήτου, Επιστροφή στο σπίτι με αρκετή καθυστέρηση στην πτήση και πολλές αναταράξεις σε απογείωση και προσγείωση.
Περάσαμε πολύ όμορφα, και φεύγουμε γεμάτοι από το νησί. Νομίζω μια γεμάτη εβδομάδα είναι σούπερ, αν θέλεις βάλε και μια δύο μέρες ακόμα για να είσαι άνετος. Ένα πράσινο νησί, με όμορφες θάλασσες, νόστιμο φαγητό, και όμορφα χωριά. Εντύπωση μου έκανε η διαθεσιμότητα όλων στη Σάμο. Ειδικά όσοι ήταν στην εστίαση ήταν ευγενικοί, αλλά όχι με την ψεύτικη επιτηδευμένη ευγένεια.
Να πας στη Σάμο, αν σου αρέσει το πράσινο
Να πας στη Σάμο αν σου αρέσουν οι ανοργάνωτες αλλά και οι οργανωμένες παραλίες
Να πας στη Σάμο αν σου αρέσει το καλό φαγητό. Παντού φάγαμε καλά , παντού φάγαμε ακριβά (αδιανόητα για ακριτικό νησί). Οι ντόπιοι μας είπαν ότι επειδή έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός από Τουρκία, τους χαϊδεύουν τα κωλαράκια, και μαζί με των Τούρκων, και τα δικά μας (απίστευτες αυξήσεις σε τιμοκαταλόγους διετίας και τριετίας που τσέκαρα)
Το νησί είναι Naturist friendly, οπότε αν θέλεις μπορείς να βρεις παραλίες που δε χρειάζεται να φοράς μαγιό , σχεδόν όσες επισκεφθήκαμε ήταν clothing optional
Τα λίγα αξιοθέατα του νησιού αξίζει να τα επισκεφθείς
Ίσως αξίζει να περάσεις και απέναντι και να πας στην Έφεσο ημερήσια
Μην το συνδυάσεις με Πάτμο εκτός αν έχεις δύο εβδομάδες στη διάθεση σου.
Στο λινκ που ακολουθεί όλα τα μέρη που μου είχαν προτείνει μαζεμένα σε έναν χάρτη
https://maps.app.goo.gl/U16CVATSZCoqd9PH8?g_st=ac
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου